If one wants to know and learn about the way of life, customs and traditions, spiritual and moral virtues of a people, one must get acquainted with its literature and read and learn it. There is almost no other mirror in the world like literature that can accurately reflect the life of the groups that make up a people, their social, economic orientations and concerns, spiritual and spiritual world.

Although the literary heritage of Uzbeks is known and read in Turkey thanks to the sultans of the word such as Alisher Nawâyî, the recognition of Modern Uzbek Literature among Turkish readers began to increase in the 1990s. The reader who reads the works of many Uzbek writers such as Abdulla Qadiri, Aybek, Abdulla Kahhar, Said Ahmad, Shukur Khalmirzayev, Askad Mukhtar, Tahir Malik, Nazar Esankul, Isacan Sultan in Turkish feels satisfaction by seeing the closeness, commonalities, similar appearances between the works of the writers of the two brotherly peoples through these writers.

In this paper, information will be given about the amount, nature and periodic characteristics of the stories translated from modern Uzbek literature into Turkish. Thus, it will be tried to determine the opinion of the Turkish reader about the Uzbek story tradition and the fictional approach based on the subject, hero and event in the works of Uzbek story writers. Based on the findings, the determinations and evaluations related to the proper and appropriate introduction of the modern Uzbek story and storytellers both in Turkey and in different countries of the world will be included.

Modern Uzbek story, translation, selection, literary relationship, identity establishment.

Ahmet B. Ercilasun, “ Lehçeler Arası Aktarma”, Türk Dünyası Üzerine İncelemeler, Ankara 1997.

Ahmet B. Ercilasun, “Lehçelerden Türkiye Türkçesine Aktarma”, II. Türk Dünyası Yazarlar Kurultayı-Tebliğler, 8–10 Aralık 1994, Baskı: Ankara 1995.

Ahmet B. Ercilasun, “Türk Lehçelerinin Anlaşılmasında Dikkat Edilecek Noktalar”, Dil Dergisi, Ankara 1992.

Ahmet Cemal, “Yazın Çevirisi Eğitimi Üzerine Düşünceler”, Dilbilim Araştırmaları, Hitit Yayınevi, 1993.

Ahmet Kocaman, “Çeviri, Çeviri Eleştirisi, Dilbilim”, Dilbilim Araştırmaları, Hitit Yayınevi, 1993.

Fatih Kirişçioğlu, “Türkmen Türkçesinden Türkiye Türkçesine Yapılan Aktarmalarda Karşılaşılan Bazı Problemler”, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, Sayı: 20, 2006.

Hasan Ananur, “Anlam Odaklı Çeviri Yöntemi ve Uygulaması Üzerine”, Kuramsal ve Uygulamalı Çeviri Sorunları, Sempozyum Bildirileri, 2000.

Işın Bengi, “Çeviri Eleştirisi Bağlamında Eleştirel Bilincin Oluşması ve Eleştiri, Üst-Eleştiri, Çeviribilim İlişkileri”, Dilbilim Araştırmaları, Hitit Yayınevi, 1993.

Mehman Musaoğlu, “Türkçede Çeviri ve Aktarma”, Bilig, Sayı 24, 2003.

Melek Dosay Gökdoğan, “Bilim Tarihinde Çevirinin Yeri, Kuramsal ve Uygulamalı Çeviri Sorunları”, Sempozyum Bildirileri, 2000.

Mustafa Uğurlu, “Türk Lehçeleri Arasında Aktarma Meseleleri ve “Abay Yolu” Romanı”, Bilig, Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 15, 2000.

Suat Karatay, “Çeviri Eleştirisinin Bilimsel Konumu Üzerine Eleştirel Görüşler ve Bir Model Önerisi”, Dilbilim Araştırmaları, Hitit Yayınevi, 1993.

Veli Savaş Yelok, “Türkiye Türkçesinden Özbek Türkçesine Aktarma Meseleleri”, Gazi Türkiyat, Güz 2014/15: 67-86.