Maqolada jadid bobolarimizning jahon adabiyotidan, xususan-turk, ozarbayjon, tatar adabiyotlaridan yaxshi xabardor bo‘lib turganligi, u yurtlarda nashr qilinadigan matbuot bilan muntazam tanishib borganliklari haqida ma'lumot beriladi. Hamza Hakimzoda Niyoziyning Izmir, Istanbul shaharlarida bir necha oy yashab, turk davlat arboblaridan Ta'at poshsho haqida drama yozmoqchi niyati xususida fikr bildiriladi. O‘zbek adiblarining turk ijodkorlari haqidagi fikrlari, Turk matbuotida o‘zbek adiblari to‘g‘risida chop etilgan maqolar haqida so‘z yuritiladi.

Tarixdan ma’lumki, G‘arb va Sharq davlatlari o‘rtasida ma’naviy-madaniy, ijtimoiy-siyosiy va savdo-sotiq borasida o‘zaro aloqalar ilk o‘rta asrlardanoq kurtak ota boshlagan. Adabiy ta’sir masalasi esa undan-da qadimiyroq. Bu fikrni dalillash maqsadida folklor namunalari bo‘lgan dostonlardagi syujet hamda qahramonlarning bir-biriga o‘xshash xususiyatlarini eslatishning  o‘zi ham yetarli. Bu jarayon kundan-kunga rivojlanib bormoqda. Ushbu maqolada esa jahon adabiyotining o‘zbek adabiyotiga adabiy ta’siri bir necha hikoyalar misolida tadqiq etiladi. Xususan, Nazar Eshonqul hikoyalari Lotin Amerikasi adabiyotining yirik vakili, fusunkor realizm namoyandasi Xulio Kortasar ijodi tahlil qilinadi hamda qiyosiy o‘rganiladi. Ijodiy o‘ziga xoslik va adabiy ta’sir masalalari haqida mulohaza yuritiladi.

This study compares the Turan-themed poetry of two Turkish poets who share Uzbek ancestry, focusing on their substance and form. The poems “Turanland” ("Turanyurt"), by Azim Süyün from Uzbekistan and “Motherland” ("Anayurt") by Mehmet Sabir Karger from South Turkestan depict the journey towards achieving unity among Turanian Turks within this context. Consequently, imperialist governments like Russia and China have caused a geographical and social division within the entire Turkic world. Each Turkish homeland was assigned a distinct country name, while each Turkish tribe was given a unique nation name. Therefore, they generated numerous homelands from a single homeland, multiple states from a single state, and multiple nations from a single nation. This constitutes a deliberate assault on the historical, geographical, and national aspects of Turkey, as well as on our forefathers, heritage, and cultural identity. It is imperative for all those of Turkish descent worldwide to counteract this assault by forming the Turan Turkish union.

The author of the article confirmed that Mirzo Tursunzade is one of the first writers who accepted the awakening and independence of the peoples of Asia and Africa and created works and a series of rare poems in this regard. The poet skillfully and thoughtfully recorded the bitter life, tyranny, chains of tyranny and horrors inflicted on the people of India by the British colonialists, in poetic words, by various artistic means and means.

It is also mentioned that the people of India have made a huge contribution to the development of world culture and literature throughout history, and this land, which has a history of about five thousand years, is considered one of the pearls of world civilization.

At the same time, Mirzo Tursunzade clearly expressed his opinion, pointing out the path of freedom and the peaceful goals of the peoples of the world.

The author notes that M. Tursunzade clearly saw all the unrest in the lives of these people in the light of Indian literary movements and trends and wanted to keep up with his Indian comrades. Show them the basics and fundamentals of life of the enslaved people of India.

In addition, the author adds that the poet makes the oppressed people of this country enjoy the sounds and waves of world freedom and leads the prosperity of this legendary country. The fact is that one of the main tasks of the poet Mirzo Tursunzade was to convey to the reader the reality of life.

1. Sheikhzadeh is one of the most prominent representatives of the modern Uzbek literature. In this article the different directions of his multificated creativity are looking over, analyzing and the interesting and exemplary drawings of his life are explaining. According to the researchers perspectives are bringing clarity to the main point.

The facts and considerations confirming the greatness of M.Sheikhzadeh personality are reflected in this article.

Maʼlumki, XX asrning 80-yillaridan boshlab zamonaviy turk hikoyachiligi shakl va mazmun jihatdan  o‘zgarishlarga yuz tutgan. Ushbu davr turk nasrida o‘ziga xos badiiy-falsafiy mazmunga ega hikoyalar bilan iz qoldiradi. Maqolada turk adabiyotining novator ijodkorlaridan biri mashhur adib Farid Edgu qalamiga mansub minimal hikoyalar tahlilga tortilgan. Adib minimal hikoya janrini ilk bor turk nasriga olib kirgan bo‘lib, mo‘jaz hajmli hikoyalarida ulkan sharqona falsafani aks ettiradi va bu bilan birga turk adabiyotining ma’rifiy qamrov doirasini kengaytiradi. Hajman kichik hikoyalarda turk xalqining o‘tmishi, qadriyatlari va boy manaviy tarihi bilan bir qatorda dunyo adabiyotining qadim durdonalari intermatn va leytmotiv vazifasini o‘taydi. Ijod falsafasi lo‘ndalikka asoslangan yozuvchi ijodida nuktadonlik mahorati esa ramziylikda o‘z aksini topadi. Maqola doirasida adib minimal hikoyalarida falsafiy qarashlarni aks ettirishda ramzlarning o‘rni o‘rganilgan. 

This article is devoted to the work of the famous modern Saudi writer Hussein Ali Hussein, as well as the influence of Russian literature on his work. In his stories, Hussein Ali Hussein showed the problem of the "little man", which was also used in the works of famous Russian writers such as A.P. Chekhov, N.V. Gogol

Maqolada globallashuv, uning tabiati, o‘ziga xos xususiyatlari,  globallashuvning jahon, jumladan, o‘zbek adabiyotiga ta’siri, buning negizida adabiyotning kelajagi, qog‘oz va internet adabiyoti, tarjima, yoshlar va sog‘lom adabiyot targ‘iboti kabi dunyo adabiyotining bir qator zamonaviy masalalari tadqiq etiladi.

Maqolada Halikarnas Baliqchisi (Javod Shokir Qaboog‘ochli) turk adabiyotida dengiz va dengizchilar hayoti bilan yangi yo‘nalish kiritgan ijodkorlardan biri hisoblanadi. Shu sababli ham yozuvchining  asarlarida dengizga oid tasvirlar ko ‘p uchraydi. Aynan shu dengizga oid asarlaridan biri bo‘lgan “Kulgan orol”  (“Gülen ada”) hikoyasidagi qahramonlar kechinmasi va tasvir vositalari haqida o‘rganildi. Shu bilan bir qatorda Javod Shokir Qabaog‘ochli “Kulgan orol” hikoyasi tahlili va undagi obrazlar talqini, shu bilan birga konflikt tushunchalari ilmiy asosda bayon etilgan. Ushbu maqolada yozuvchining “Kulgan orol” hikoyasidagi Dovudning orolga bo‘lgan muhabbati va orolni jonlantirish uslubi haqida bayon etilgan. Asarning yana bir qahramonidan biri Kojadag‘ obrazi haqida ham fikr yuritilgan.

XX asrning ikkinchi yarmi zamonaviy arab va o‘zbek hikoyanavisligida ham ichki, ham tashqi omillar sabali yangilanish jarayonlari yuz berdi. XX asrning boshlarida Yevropada shakllangan modernizm doirasidagi oqim va yo‘nalishlar, realizmning yangi oqimlari,  XX asrning 60-yillaridan arab adabiyotiga, 90-yillaridan o‘zbek adabiyotiga adabiy aloqalar orqali kirib keladi va adabiy taʻsirlanish jaryonida milliy tusga ega bo‘lib shakllanadi. Mazkur maqolada arab va o‘zbek hikoyanavisligida mana shu adabiy aloqa va adabiy taʻsirlanish hodisalari va milliy adabiyotlarda moslashish jarayoni qiyosiy tahlil qilingan va o‘ziga xos hususiyatlari tahlil qilingan.      

Mazkur maqolada mifologik timsollarning  sharq she’riyatida  aks etishi uning genezisi va qiyosiy tahlili amalga ashirilgan. Qafimgi miflar, ularning tasnifi hamda ta’rifi keltirib o‘tilgan. Maqolada sharq she’riyatida, xususan oʻzbek va fors she'riyatida simvolik obrazlarining qiyosiy tahliliga bagʻishlanadi. Simurgʻ qushining oʻzbek, fors, turkiy adabiyot hamda “Avesto”dagi talqini qisqacha yoritib oʻtiladi. Simurgʻ qushining oʻzbek va fors adabiyotidagi talqini qiyosiy oʻrganilib, milliy adabiyotimizning zabardast shoiri Hamid Olimjon va eron zamonaviy she’riyati nomoyandasi Siyovush Kasroiy ijodi misolida ochib beriladi.

Ushbu maqolada taniqli hind yozuvchisi Nirmal Varma tomonidan yaratilgan qisqa hikoyalari keng qamrovli tadqiq qiladi. Varmaning 50 ga yaqin qisqa hikoyalarini sinchkovlik bilan oʻrganib chiqiladi va ularni mavzu hamda sujetga asosida guruhlarga ajratiladi. Hindiy adabiyotining yorqin vakili hisoblangan Varmaning hikoya qilish mahorati, xarakter dinamikasi jonli manzaralarini tahlil qilish orqali koʻp qirrali mavzular va gʻoyalarning yaratilishiga ta’sir ko‘rsatgan g‘arb adabiyotining o‘rni hamda hindiy adabiyotiga ta’siri tahlil qilinadi.

Ushbu maqola taniqli o'zbek yozuvchisi Saida Zunnunova va Saudiya yozuvchisi Bint ash-Shoti ijodiga bag'ishlangan. Maqolada ularning hikoyalari qiyosiy tahlil qilindi.

Roman janri XX asrning boshlarida o‘zbek adabiyotiga kirib keldi. Uning yorqin namunasi Abdulla Qodiriyning “O‘tkan kunlar” romani hisoblanadi. Asar bugungi kunda ham qiymatini yo‘qotgani yo‘q. Asarni hali ham o‘quvchilar sevib mutolaa qiladi. Rus adabiyotida A.S.Pushkinning romanlari ham hozirga qadar sevib o‘qiladi.

Mazkur maqolada romanda qo‘llanilgan maktublar tahlil qilingan. Abdulla Qodiriyning “O‘tkan kunlar” va Pushkinning “Yevgeniy Onegin” she’riy romani, “Kapitan qizi” romanlaridagi maktublar qiyosiy planda o‘rganilgan. “O‘tkan kunlar” asarida Yusufbek hojining o‘g‘li Otabekka yozgan javob maktubi va romanda turli mazmunda bitilgan 14 ta maktublar tahlil qilingan. Ushbu maktublarning “Yevgeniy Onegin” va “Kapitan qizi” romanlaridagi maktublardan farqlari hamda o‘xshash jihatlari atroflicha tadqiq etilgan. Asardan parchalar keltirilib, fikrlar dalillangan

Тошкент давлат шарқшунослик университети олимлари томонидан яратилган 9 жилдлик “Шарқ халқлари адабиёти тарихи”га оид монографик тадқиқотлардаги қарашларга асосланиб тайёрланган ушбу мақолада яқин келажакда амалга оширилиши режалаштирилаётган “Шарқ халқлари адабиётида насрий жанрлар типологияси” номли янги илмий лойиҳа проспекти хусусида сўз юритилади.

The purpose of this article is to briefly highlight and discuss the famous documentary historical story about Amir Timur, written by the English writer Hilda Hookham, as well as a comparative and pragmatic study of the translations of this book in Uzbek and Russian languages. The article discusses the basic principles of literary translation based on the work of Hilda Hookham “Tamburlaine the conqueror” and its translations, both in Uzbek and Russian. The comparison between Eastern and Western culture is highlighted through some examples from the original in comparison with its translations. The skill of translation is determined by analyzing the adequacy or equivalence of the translation, preserving and conveying in it the atmosphere and background of that era, and even correcting the author’s errors by the translator.

Ушбу мақолада ХХ асрнинг 60-йилларидан бугунга қадар турк  тилидан ўзбек тилига ва ўзбек тилидан турк тилига таржима қилинган бадиий асарларнинг салмоғи ва сифати хусусида сўз юритилиб, истиқболда бадиий асарлар таржимаси устида илмий тадқиқотлар қандай йўналиш ва мавзуларда олиб борилиши кераклиги таъкидланиб, ёш мутахассислар, изланувчиларга таржима асар­лари­­да­ги бадиийлик, миллийлик масалалари, аслиятга хос бадиий санъатлар, пейзаж, портрет, интерьер, пер­со­наж­лар нут­қи, мақол ва идиомалар қай даражада талқин этил­гани, ижод­корлар эришган ютуқлар ва йўл қў­йган камчиликларини таҳлил қилиш, шу асосда икки қардош тилда яратилган ва таржима қилинган асар­ларнинг аслиятга қанчалик мос экан­лигини кўр­сатиш сингари аниқ таклиф ва тавсиялар берилади.

Ushbu maqola ulug’ fors-tojik shoiri Nizomiy Ganjaviy qalamiga mansub “Xusrav va Shirin” dostonining Qutb Xorazmiy tomonidan turkiy tilga qilingan tarjimasi va unda qo’llangan maqollar tahliliga bag’ishlangan. Maqolaning kirish qismida xalq maqollarining adabiy janr sifatidagi o’rni va o’ziga xosliklari o’rganiladi. Maqolaning asosiy qismida “Xusrav va Shirin” dostonidan olingan parchalar va ularda qo’llangan maqollar haqida so’z yuritiladi. Asarda foydalanilgan maqollar bugungi kundagi muqobili bilan qiyoslangan bo’lib, ular chuqur tahlilga tortilgan. Maqola yakunida dostondan olingan va atroflicha o’rganilgan maqollar qo’llangan parchalardan kelib chiqqan holda xulosalar berilgan.

This article is devoted to the study of the typology and national characteristics of Indonesian fairy tales. Fairy tales have existed since ancient times; they are a kind of history, a treasury of folk wisdom and a universal means of thinking about the world and people.

 The tales of each nation are determined by its way of life, rituals, working conditions, folk traditions, worldview and other factors. Thus, the study of the linguistic features of fairy tales is of interest, both for the influence on national culture and for the spread of cultures at the international level.

When writing the article, we used fairy tales of the peoples of Indonesia, published throughout the 20th century. Thus, this study is based on materials from the fairy-tale tradition of the peoples of Indonesia, as it appears to us throughout the last 20th century.

Maqolada Yohann Volfgang Gyotening “Gʻarbu Sharq devoni” asari tahlil doirasiga tortilgan. Sharq mumtoz devonchilik andozalari asosida muallifning asar yaratishga harakat qilgani va bu boradagi ayrim farqlar hamda oʻziga xosliklar borasida soʻz boradi. Alisher Navoiyning devonlari bilan solishtirilgan holida mulohazalar bayon qilingan.

Ushbu maqolada Hu Shi va Fitratning 20-asr boshlarida she'riyatda til islohotlariga oid g‘oyaviy qarashlari tahlil qilinadi. Hu Shi, Xitoy adabiyotini yangilashga qaratilgan baihua tilidagi islohotlarini ilgari surgan bo‘lsa, Fitrat O‘zbekiston adabiyotini milliy va zamonaviy talablarga moslashtirishga intilgan. Maqolada ikkala adibning she'riyat va til islohotlaridagi yondashuvlari, ularning madaniy va ijtimoiy o‘zgarishlarga ta‘siri qiyosiy tahlil qilinadi. Bu tahlil orqali turli madaniyatlarda til islohotlarining adabiyot va milliy identitetga ta‘sirini chuqurroq tushunish mumkin.

Indian knowledge tradition is a living document of an ancient culture. His generosity and universality attracts everyone. When we were composing the Vedas, the West was living in the Stone Age. India assimilated humanity and tolerance by propagating it, on the contrary, the West exploited the entire world with a colonial mentality. The 18th to 19th centuries were marked by their exploitation and inventions.

Maqolada zamonaviy turk she’riyatining rivojlanish cho‘qqisi bo‘lgan milliy adabiyot davri haqida ma’lumot berilgan. Milliy adabiyot davri Tanzimot davridan keyingi davrda shakllangan, uning rivojlanishiga muhim hissa qo‘shgan ijodkorlar faoliyati ham tilga olingan. Yangi she’riyatning shakllanish omillariga ham e’tibor qaratilgan. Bu davr she’riyatida ko‘zga tashlangan an’ana va novatorlik masalalari yangicha izlanishlarda ijod qilgan shoirlar she’rlari misolida tahlil qilingan. Milliy adabiyot davrining ko‘zga ko‘ringan, mashhur shoirlari Mehmet Emin Yurdaqul, Yahyo Kamol Beyatli va Ziyo Go‘kalp ijodi haqida ma’lumot berilib, ularning she’rlari o‘rganilgan. Shuningdek,  Yahyo Kamol Beyatlining “Sassiz kema” (“Sessiz gemi”)  va Ziyo Go‘kalpning “Vatan” (“Vatan”) she’rlari o‘zbek tiliga tarjima qilinib, she’rdagi lirik qahramon his-tuyg‘ulari, o‘y va orzulari tahlil qilingan.

Mazkur makola Xitoy adabiyotida yangi drama isloxotlari davrida Yevropa adabiyotining ta’siri masalasi yoritib berilgan. G’arb modernistik adabiyotining ta’siri, zamonaviy dramaturgiyasiga tayanish, realistik drama modeli to‘siqlarini yorib o‘tish va dramaturgiya innovatsiyasini amalga oshirish g‘oyasi ilgari surilgan munozaralar xususida ma’lumotlar berilgan. Drama konsepsiya bilan parallel ravishda dramaturgiya olamida ijodni va sahna faoliyatini isloh qilishga e’tibor qaratila boshlanganligi, uning natijalari haqida so‘z yuritiladi. 

Insoniyatning ranglarga murojaat qilishi qadim zamonlarga, xalq og‘zaki ijodi namunalaridagi ramzlarga, insonlarning borliqni qabul qilishdagi tuyg‘ulariga tegishli hodisalar hisoblanadi.

Mazkur maqolada Nazar Eshonqul ijodida rang bilan bog‘liq ramzlar, ularning ijodkor badiiy niyatini ro‘yobga chiqarishdagi o‘rniga ahamiyat berilgan. Qora rang yozuvchi asarlarining sarlavhalariga ham chiqqan: “Zulmat saltanatiga sayohat”, “Qora kitob”, “Tun panjaralari”. Qora rang, tun bilan bog‘liq metaforalar bu asarlarda yetakchilik qiladi. Badiiy adabiyotdagi ijodiy izlanishlar an’anaviy obrazlarning mohiyatini vaqt o‘tishi bilan o‘zgarishini ham ko‘rsatadi. Qora rang, tun faqatgina yovuzlik yoki jaholat ranglarigina emas, balki ezgulikni qadrlash, inson hayotidagi oydin kunlarni e’zozlash ma’nolarida ham kelishi mumkinligi yoritib berilgan.

Mazkur maqola zamonaviy afg‘on hikoyachiligining zabardas yozuvchisi Rahnavard Zaryob ijodi va taniqli rus olimi Anton Chexov asarlari qiyosiy o‘rganildi. Bu ikki ijodkor ijodining eng ahamiyatli tomoni shundaki, ularning hikoyalarida yolg‘iz inson shaxsiyatiga katta e’tibor qaratiladi. Bunday obrazlar ijtimoiy-siyosiy, ijtimoiy-iqtisodiy, hayotiy-maishiy muhit girdobida tasvirlanadi. Shu yo‘l bilan yozuvchi shaxs vositasida ijtimoiy hayotning eng murakkab va muhim jabhalarigacha kirib boradi.

Writers and poets like Russian poet Pushkin, Baron, Dante, Ezra Pound, Matthew Arnold were knowledgeable in many languages. The purpose of saying this is that due to this multi-lingual information, a strong cultural consciousness has arisen in Europe from which it can be said that the seeds of comparative literature have been sown. It is from here that a new emotional picture has arisen in Europe which is known as ‘European Mind’. Matthew Arnold says in one place that “A criticism consider Europe as a great confederation of thought and feeling ….. Europe is for all intellectual and spiritual purposes one great confederation” And so Arnold continues ‘Every critic should try and possess one great literature at least, besides his own- the more unlike his own the better’. The purpose of comparative literature is clear in the criticism of Matthew Arnold – “the practitioners of comparative literature must make available to their own public, the work of maximum excellence so that there will be available a standard for the local language”.  Matthew Arnold called Europe 'an Intellectual and Spiritual Federation' while Eliot gave birth to the feeling of 'European mind'. Eliot has written – “a poet should write not merely with his own generation in his bones but with a feeling that the whole of literature of Europe from Homer and within it the literature of his own country has simultaneous existence and compose a simultaneous order.” American poet and critic Archibald MacLeish said an important thing. He said that - ‘A poem is a poem in any language’. (Poetry and Experience)

 Therefore, there would be no exaggeration in saying that literature is an universal art. If literature is a creative art then it can easily enter any language of the world and can be established as the property of the people of that language. No matter which country in the world, literature belongs to everyone.  Literature is indivisible. Literature is united. Firstly: Students of Comparative Literature should understand that Homer, Shakespeare, Chekhov, Valmiki, Rabindranath Tagore etc. are our own. In the modern world it is essential to have comparative literature. In the present society suffering from violence, comparative literature not only performs the function of literature but it also performs the function of a religion. Today's humans should abandon all religions and adopt comparative literary religion so that a new international literary consciousness can develop so that a new human era can begin

Suleiman the Magnificent, in addition to being the sultan who reigned the longest in the Ottoman Empire and giving the state its golden ages in various fields, is also a very important figure in our literary history. He is the best of the poets of the dynasty with the poems he wrote under the pseudonym of Muhibbî, and he is an important figure who can be considered a first-class poet next to the top figures of his time such as Fuzûlî (d. 963/1556) and Bâkî (d. 1008/1600). The sultan, who asked the poets of the period, especially Bâkî, to imitate the poems he wrote, wanted to show/weigh his literary power by being aware of the tradition of parallelism. In our opinion, this work is a text that emerged as a different manifestation of this desire, as far as its content can be understood. Today T.R. In the text contained in a document in the State Archives Ottoman Archives, the sultan's ghazal was commented/praised by a person named Halîl. The study primarily aims to present this text to the scientific world and to reveal that archive records are also a source for literary history and literary texts.

Ушбу мақолада қардош халқлар тарихида муҳим саналган Танзимот даври ва Туркистон хонликлари давридаги адабий муҳитларнинг тарихий шароити, ижтимоий-маиший ҳаётнинг ўзига хос хусусиятлари ва муштарак томонлари қиёсий ракурсда таҳлил қилинади. Адабиётда янги жанрларнинг пайдо бўлиши, газета, театр каби янги тушунчаларнинг тарқалиши; шунингдек, шеърият ва насрда бўлган ўзгаришлар кўриб чиқилади. Янгиликларга сабаб бўлган омиллар, хусусан, ғарблашув сиёсати ва жадид ҳаракатининг натижалари, ижодкорларнинг услубий ёндашувлари ҳақида фикр юритилиб, иккала ҳудуддаги адабий муҳитларнинг ўхшаш ва фарқли жиҳатлари давр нуқтаи назаридан ёритилади.

Mazkur maqolada zamonaviy turk adabiyotining serqirra ijodkori Selim Ileri va o‘zbek hikoyachiligida o‘ziga xos uslubi bilan ajralib turuvchi Nazar Eshonqul hikoyalarida ruhiy kechinma tasviri haqida so‘z yuritiladi. Selim Ileri o‘z hikoyalarida shaxsning ruhiy iztiroblari va kechinmalarini mohirona tasvirlaydi. Ko‘plab hikoyalari bilan o‘zbek kitobxonlari mehrini qozongan Nazar Eshonqulning hikoyalarida shaxsning murakkab ichki olami, ruhiy holati aks etadi.  Badiiy asarning kitobxonni o‘ziga jalb qiluvchi va qalbidan joy olishini ta’minlovchi eng muhim xususiyatlaridan biri, bu unda inson ruhiy olamini butun murakkabliklari, ziddiyatlari bilan sehrli bir tarzda aks ettirishdir. Maqolada Selim Ilerining “Shanba yolg‘izligi” (“Cumartesi Yalnızlığı”), Nazar Eshonqulning “Ochilmagan eshik” nomli hikoyalari tahlilga tortilgan bo‘lib, hikoyalarda qahramon his-tuyg‘ularini, ichki olamini, ruhiy holatini tasvirlashda aniqlangan mushtarakliklar xususiga dalillar orqali to‘xtalib o‘tiladi. 

Mazkur maqolada turk hikoyachiligining yirik adibi Yusuf Otilgan va o‘zbek adabiyotining mohir hikoyanavisi Xurshid Do‘stmuhammadning ijodi qiyosiy tadqiq etilgan. Xususan, Yusuf Otilganning “Yashab boʼlmaydi” (“Yaşanmaz”) va Xurshid Do‘stmuhammadning “Jim o‘tirgan odam” hikoyalari tahlil qilinib, ularning mushtarak jihatlari o‘rganilgan. O‘zbek va turk hikoyanavislarining uslubiy o‘ziga xosligi, qahramon yaratish mahorati, ruhiy jarayon tasviri va xarakter tabiatiga xos xususiyatlarning o‘xshash jihatlariga eʼtibor qaratilib, ilmiy natijalar asarlardan keltirilgan misollar bilan asoslangan. Yozuvchilar jahon adabiyotining yirik namoyondalari ijodidan taʼsirlangani ham talqin qilingan. Ikkala adib ijodi bo‘yicha olib borilgan ilmiy-nazariy tadqiqotlardan nazariy manba sifatida foydalanilgan.

“The influence of Western literature is evident in the backdrop of the development of various trends in Indian literature. Indian literary creativity is shaped by Western ideologies. However, the reality is twofold: while the influence of India’s earlier literary traditions, such as Sanskrit, Pali, and Prakrit languages is apparent in modern Indian literature, there’s also a discernible impact of European and American literary thought despite the end of colonial rule. This article aims to highlight the Western influence on the characteristics of post-independence Indian literature, focusing on three main languages: Sanskrit, Hindi, and Telugu.”

Мақолада ҳозирга  қадар ўз аҳамиятини ва долбзарблигини йўқотмаган    буюк араб адиби ал-Мааррийнинг   “Рисолату –л- ғуфрон” асари  ва буюк италян шоири Дантенинг “Илоҳий комедия” шоҳ  асари   солиштирилади ва улардаги  жаннат  ва дўзаҳга қилинган сафарларининг   бир хил  мазмуний   ўхшашлиги ва фарқланиши  таққосланади. Иккала асарда ҳам муҳим умуминсоний муаммолар кўтарилган  ва талқин қилинган.  Мақолада  XI асрда ёзилган   “Рисалату –л-ғуфрон” асарининг XIV асрда ёзилган  “Илоҳий комедияси”га  таъсири имконлиги  ҳам кўзатилади, чунки  Италияда XII-XIII  асрлардан бошлаб араб адабиётига қизиқиш  катта бўлган. Унинг намуналари билан европаликлар  араблар забт этган  Испаниянининг жанубида  барпо этилган Андалусия амирлигидаги кучли таржимонлик ҳаракати  орқали танишган .

Bugungi kunda ingliz tili butun dunyoda keng tarqalgan. Bu 21-asrning tili informatsion texnologiyalar tili, shuning uchun ingliz tilini tavsiflashda; avvalo, ingliz tili global ommaviy axborot vositalarining ona tili ekanligini ta'kidlash kerak. Ingliz tilini aniq tushunish uchun nafaqat uning standart lug'atini, balki uning turli uslublari, dialektlari, maqollari, maqollari, iboralari va iboralarini ham bilish kerak.

Afg’onistonning boy madaniy merosi asrlar davomida turli xil ta’sirlar, jumladan, G’arb dunyosi ta’sirida ham shakllangan.  So’nggi o’n yilliklarda G’arb adabiyotining afg’on adabiyotiga taʼsiri tobora yaqqol namoyon bo’lmoqda, chunki afg’on yozuvchilari o’z ijodida yangi mavzu va uslublarni o’rganish uchun G’arb adabiy anʼanalaridan ham ilhomlangan. Qolaversa, G’arb adabiyotining afg’on adabiyotiga ta’siri ham madaniy va fikriy almashinuvlar uchun yangi yo’llarni ochdi.  Afg’on adabiy asarlarini tarjima qilish va G’arb auditoriyasiga yetkazish yoki aksincha ga’arb adabiy asarlarini tarjima qilib afg’on auditoriyasiga yetkazish orqali turli adabiy an’analar va qarashlar o’rtasida ko’priklar o’rnatilmoqda. Afg’on adabiyotiga ham g’arb adabiyotining ta’siri mamlakat adabiyotida ilg’or qadamlar bilan o’zgarishlarga yuz tutishiga sabab bo’ldi. Ushbu jabhada ma’rifatparvar adib Mahmud Tarziyning hissasi beqiyosdir. Aynan u sabab afg’on o’quvchisi Jyul Vern, Xavier de Montepi, Lev Tolstoy, Viktor Gyugo kabi adiblarning asarlari bilan yaqindan tanishdi va ulardan ilhomlangan holda yangicha mavzu, yangicha yo’nalishdagi nasriy va nazmiy asarlar yozishdi.

The article analyzes the problems of cultural identity in the East-West context. This part of a person’s self-identification is determined by belonging to a social group that has its own cultural identity. In Indian literature, this theme is most raised in the literature of the diaspora, the most unusual feature of which is that its authors belong to both the West and the East. This is why they have a keen eye, capable of examining both sides equally. Kiran Desai, one of the most famous writers of Indian diaspora literature, talks about migrant identity in her work “The Legacy of the Ruined”. The main idea of the novel is the loss and defeat of the heroes, rejected in Western society for their cultural identity, on the path to changing their identity.

Mazkur maqolada muallif shoir Muhammad Iqbolning ikkita qo‘shig‘i – “Hind qo‘shig‘i” va “Milliy qo'shiq”ning o'xshashliklari va farqlari haqida qisqacha yoritishga harakat qilindi. Yuqorida aytib o‘tilgan qo‘shiqlarning umumiyligi, birinchi navbatda, vatanni ulug‘lash, uning erkinligini targ‘ib qilish va afsonaviy Hindistonning go‘zal manzaralarini tasvirlashda namoyon bo‘ladi. Muallifning ta’kidlashicha, shoir bu ikki qo‘shiqni bir xil uslubda va bir ma’noda o‘z mamlakati xalqining mafkuraviy muvozanatini saqlagan holda yozgan. Ushbu maqolada u o‘quvchilarga ushbu ikkita – “Hind qo‘shig‘i” va “Milliy qo'shiq” kabilarning mazmuni haqida qisqacha ma’lumot beriladi. Maqola muallifi Iqbolning ikkala qo‘shig‘ini bir xil ma’naviyat nuqtai nazaridan besh qismga ajratdi. Hamda u har bir tanlangan qismni tahlil qildi va bir-biriga taqqoslab o‘rganib chiqdi. “Hind qo‘shig‘i” va “Milliy qo‘shiq” o‘rtasida, qo‘shiq tarkibidagi farqga qaramay, fikrlar o‘xshashligi va Iqbol falsafasiga chuqur qarash borligi aniq. Qo‘shiqlar tarixiy nuqtai nazardan ham juda muhim deb hisoblanadi, chunki Iqbol Hindiston mamlakatining madhiyalari bilan birgalikda bu yerga tarixiy ekskursiya qiladi va bu yer ming yillar davomida turli xalqlar va millatlarni qabul qilganligini eslatadi. Barcha mahalliy va chet elliklar baxtli Ganga daryosi bo‘yida uyg‘unlikda yashaydilar. Hindiston har doim chet elliklar karvonini o‘z xalqi sifatida kutib oladi. Iqbolning ushbu ikki qo‘shig‘ining mohiyati shundan iborat.

Zulfiye is one of the leading female poets of Soviet Era Uzbek Literature who lived between 1915-1996. The poet; she has works written in literary genres such as poems, epics, articles, librettos, long stories and translations. The main themes of the poet in her works are; it is about nature, family, homeland, and the countries she visits. Zulfiye; she discussed Uzbekistan during the Soviet period, the Uzbek society, the geographical features and beauties of the country in her works.

The poems written by Zulfiye in this study; they were classified and analyzed thematically under the titles “Poems About Nature”, “Poems She Wrote About Family”, “Poems About Homeland” and “Poems About the Countries She Visited”. The poet; she has many poems written on subjects such as mother, child, friendship, nature, homeland, love, etc.

Ijodkor olam va odamni badiiy idrok etish salohiyatiga ko‘ra qissaning qaysi xilida asar yaratmasin, aniq voqelikni tasvirlashga, ba’zan fantaziya mahsulini ham dalillashga intiladi. So‘z san’atkorlari ijtimoiy, maishiy hayot tasviridan tortib, tabiat sinoati, fan-texnika yutug‘i, sport turlari, asr vabosiga doir mavzularda bahs yuritgani ayon bo‘ladi. Asarlarda milliy o‘zlik, qiyofaga ega shaxs, sarobga, soyaga aylangan kimsalar taqdiri ham talqin qilinadi. Qahramon taxayyul dunyosidagi evrilishlar ramzlar orqali turfa o‘ylarni hosil qiladi.

Insoniyat ilmu ma’rifat yog‘dusida shariflik matlabiga noil bo‘ladi. Bu xayrli xizmat ustoz zimmasiga buyuk mas’uliyatni yuklaydi. Uning aqlu zakovati  bois odamlar shuuriga dunyoviy hamda diniy ta’limot singib boradi. Shu bois yuksak  salohiyatli  tabarruk  siymolarga mudom ehtirom ko‘rsatilgan.

The article deals with the issues concerning the general problematics of analysis, its methodology, its possible forms and ways, establishes the principles of analytical approach to a work.

Ushbu maqolada rus adabiyotining xitoy adabiyotiga ta’siri ko‘rib chiqiladi, Maksim Gorkiy ijodining ta’siriga alohida e’tibor beriladi. Gorkiy asarlari ijtimoiy muammolar va inqilobiy g‘oyalarning realistik tasviri bilan XX asr boshlarida Xitoy adabiyotining shakllanishiga qanday ta’sir ko‘rsatganligini o‘rganadi. Unda Gorkiyning qaysi mavzulari, stilistik uslublari va g‘oyalari xitoylik mualliflar asarlarida aks etganligi va bu Xitoyda realizm va inqilobiy adabiyot rivojiga qanday hissa qo‘shgani tahlil qilinadi. Shuningdek, maqolada Rossiya va Xitoy o‘rtasidagi madaniy almashinuv adabiy jarayon kontekstida ko‘rib chiqilib, milliy adabiy an’analarni boyitishda madaniyatlararo muloqotning ahamiyati ko‘rsatilgan.

Maqola qadimgi hind adabiyoti namunalaridan bo‘lgan “Mahabharat” va “Ramayana” eposlariinig janubiy Hindiston xalqlari, xususan, telugu,  tamil, kannara va assam kabi milliy adabiyotlarning yozma adabiy merosi rivojiga ta'siri masalasiga bag‘ishlangan. Maqolada sanskrit tilidagi “Mahabharat” eposi qaysi asrlarda, janub xalqining qaysi milliy adabiyotiga ta'sir etib, shu millat tilida qayta yaratilgani va ularning qadimgi sanskrit tilidagi “Mahabharat”dan farqli tomonlari, shu milliy adabiyot yozma adabiyoti rivojiga bo‘lgan ijobiy ta'siri ochib beriladi.  Bunda asosan, telugu, kannara, tamil tillarida qayta yaratilgan epos haqida so‘z boradi.

Maqolada Alisher Navoiy “Xamsa”sining zamonaviy nashrlari bilan bog‘liq nazariy muammolar tahlil qilingan. Bugungi kun kitobxoniga taqdim qilish bilan aloqador jihatlar xususida so‘z yuritilgan.

Mazkur maqolada g‘arb va arab adabiyotida “qisqa roman” janrining o‘ziga xos jihatlari yoritilgan. Bundan tashqari arab adabiyotida roman janrining kelib chiqishi, rivojlanish bosqichlari berib o‘tilgan. G‘arb adabiyotining sharq adabiyotiga ta`siri, xususan arab adabiy jarayonlari shakllanish tamoyillari ochib berilgan.

XX asr oxiri XXI asrda Ko‘rfaz mamlakatlari hikoyanavisligida, mavzular ko‘lamining kengayishi, psixologizmga urg‘u berish kabi o‘zgarishlar kuzatiladi. Hayot voqeligini badiiy tasvirlashda Ko‘rfaz adiblari turli ijodiy metodlarga murojaat qilishdi. Hikoyalarida modernizmga xos inson ichki hissiy olamidagi beto‘xtov evrilishlar, tartibsiz dunyo “chuqurliklari”da yolg‘iz qolgan qahramonning, samarasiz harakatlarini ifodalovchi lavhalar bilan birga hayotni haqiqatga muvofiq tasvirlashga intilgan manzarlar o‘rin oldi. Bu ekzistentsializmga xos tamoyillar asarlarda o‘ta hissiyotga berilish, ma'rifatparvarlikka xos inson kontseptsiyasini oshkora ifodalash, postmodernizmga xos kinoyaviy munosabat va intertekstuallik belgilari bilan birga badiiy qorishmani tashkil qiladi.

Mazkur maqolada zamonaviy turk adabiyotida oʻz oʻrniga ega boʻlgan shoir va yozuvchi Nurulloh Gench va uning sheʼriyati tadqiq etilgan. Uning tugʻilib oʻsgan joyi, bolalik davri, ijodga kirib kelishi va sheʼriyati haqida soʻz yuritiladi. Sheʼrlaridagi mavzu, lirik qahramonning ichki kechinmalari, his-tuygʻu, oʻy-fikrlari va qalb iztiroblari ilmiy-nazariy jihatdan talqin qilinishiga eʼtibor qaratiladi. Shu bilan birga shoir sheʼriyatida fikr va tuygʻularning oʻziga xos mushtarak ifodasi xususida ham fikrlar bildirilgan. Nurulloh Gench sheʼrlarining asosiy mavzusi hisoblangan ishq, dard, xayol, oʻlim, sogʻinch va yolgʻizlik kabi mavzularda yozilgan “Gullar sovqotmasin” (“Çiçekler üşümesin”), “Meni yoqishingga” (“Beni yakışına”), “Niyat qildim oʻqisin, ohim arshga yetsin” (“Dilek tutum okusun ahım arşa dokunsun”) nomli sheʼriy toʻplamlaridan parchalar olinib tahlilga tortilgan.

Ever since Charles Wilkins translated The Bhagavat Gita in English in 1785, this Indian sacred text has been continuously translated, adapted and appropriated by the Western Orientalists as the finest method of what Edward Said called “to domesticate the Orient and thereby turn it into a province of European learning.” (Said 78) This entire enterprise of Orientalism is based on the famous maxim of Michael Foucault called ‘knowledge is power’. The construction of knowledge about India was essential for the subjugation of India. However, Indians creatively used the same tools of colonization, viz. translation, adaptation, interpretation and re-appropriation of The Bhagavat Gita to turn it into the foundational text of anti-colonial Indian nationalism. 

Мақолада жадид адибларининг улуғ озарбайжон шоири Муҳаммад Фузулий тўғрисидаги мулоҳазаларига, жумладан, Абдулла Қодирий, Чўлпон ва Вадуд Маҳмуд асарларига  эътибор қаратилади. Жадид мунаққиди Вадуд Маҳмуднинг Йигирманчи асрниннг йигирманчи йилларида ёзилган “Бузулий Бағдодий” мақоласининг ўз даридаги ва бугуни қиймаига баҳо берилади. Шу билан бирга мақолада Фузулийга хос услубда шеърлар ёзган айрим ўзбек шоирларига ҳам тўхтаб ўтилади. Хулосада улуғ озарбайжон шоири ижодининг қадр топиши ва ўзбек халқи ичида оммалашувида жадид зиёлилари ўзга хос улкан ҳиссаси борлигига урғу берилади. 

Zamonaviy davrda G'arb ta'siri turli sohalarda katta ahamiyat kasb etadi. Nemis, fransuz, italyan va boshqa xorijiy tillarning faoliyati, ilmiy ixtirolari va adabiy tendensiyalari ingliz tili vositasida keng yoyiladi. Ingliz va hindi tilining madaniyatibutunlay farq qiladi. Ularning an’anaviy diniy, ijtimoiy, madaniy sharoitlari, adabiy so‘z boyligi, grammatik nuqtai nazari hamturli xil. Hind tillarida ularning terminologiyasi o'xshash – “Yagya”, “Mahachiti”, “Sat-Chit”, ”Anand” va boshqalar. Biroq bunday o'xshashlik boshqa xorijiy tillarda uchramaydi. Taqdim etilgan maqolada ushbu masalalar keng yoritilib beriladi.

Mazkur maqolada kunchiqar mamlakat va Fransiyaning XIX asrdan boshlanib, jadallashgan o‘zaro adabiy aloqalari, adabiy ta’siri kabi masalalar xususida so‘z boradi. Dastlab, Fransiyada bo‘lib qaytgan yapon adiblarining ushbu mamlakat bilan bog‘liq taassurotlari, fikr-mulohazalari va hayotiy tajribalarini mujassamlashtirgan asarlar ko‘lami ochib beriladi. Bunda asosiy urg‘u Nagai Kafu, Yosano Akiko, Yoshie Takamatsu kabi yozuvchi va shoirlarning ijodiga beriladi. So‘ng, ikki mamlakat o‘rtasidagi aloqalarning rivojida muhim ahamiyat kasb etgan tarjima sohasiga e’tibor qaratilib, yapon tiliga o‘girilgan fransuz adabiyotining namunalari ularning muallifi ijodi bilan bog‘liq holda tahlil etiladi. Fransuz asarlarining yapon tilidagi tarjimalarida kuzatiladigan o‘ziga xos jihatlari qisqacha yoritiladi. J.Vern, ota-o‘g‘il A.Dyumalar, E.Zolya, G.Flober kabi fransuz romantizmi va naturalizmi namoyandalarining badiiy merosi yapon adiblari ijodiga qay tarzda ta’sir etganligi borasida ham fikr yuritiladi.

Maqolada adabiy ta’sir, ijodkor uslubi va mahorati masalalari jahon yozuvchilari Dostoyevskiy, Kamyu va, asosan, Frans Kafka va Nazar Eshonqul asarlari tahlili misolida yoritilgan. Yuqorida nomlari keltirilgan taniqli adiblarning asarlarida inson va borliq, shaxs va jamiyat munosabatlarining qay tarzda tasvirlanishiga alohida urg‘u berilgan. Asar qahramonlari bo’lgan Raskolnikov, Merso, Yozef K. va N. qismatining o’xshash, umumiy va farqli jihatlari qiyosiy tahlil etilgan. Romanlar badiiyatining o’ziga xosligini ta’minlagan ekzistensializm va absurd adabiyotining bosh g’oyasi – inson o’z hayotining yaratuvchisi ekani turfa qarashlar, turli obrazlar misolida tasvirlab berilgan. Shuningdek, Kafkaning “Evrilish”, N. Eshonqulning “Bahovuddinning iti” hikoyalaridagi metamorfoza motivi va uning asar badiiyati, muallif g’oyalarini ifodalashdagi o’rni tahlil etilgan. Mazkur hikoyalardagi badiiy makon va zamon munosabati ham tadqiq etilgan. Kafkaga xos zamon-makon, N. Eshonqulga hikoyasidagi zamon-makon shakllari, vazifalari, qahramon xarakterini ochib berishdagi ahamiyati haqida tegishli natijalar olingan.

Mazkur maqolada hindiy adabiyotining yirik namoyandasi, romanlar qiroli Munshi Premchand va tamil adabiyotining mashhur adibi Chinnappa Bharatining ijodiga mansub bo‘lgan ikki romanlarning muqoyasi xususida so‘z boradi. Premchandning “Qismat” romani va Chinnappa Bharatining “Chanqov” romanidagi o‘xshash va farqli tomonlariga to‘xtalib o‘tiladi. “Qismat” romaninining bosh qahramoni Ho‘ri va uning og‘ir hayoti aks ettirilgan bo‘lsa, “Chanqov” romanida kambag‘al dehqon Marappan va uning oilasidagi muammolar yoritib berilgan. Ikki ijodkorlarning ushbu romanlarida qishloq hayotini tasvirlashdagi, obraz yaratish uslubidagi o‘xshashliklar ko‘zga tashlanadi.

If one wants to know and learn about the way of life, customs and traditions, spiritual and moral virtues of a people, one must get acquainted with its literature and read and learn it. There is almost no other mirror in the world like literature that can accurately reflect the life of the groups that make up a people, their social, economic orientations and concerns, spiritual and spiritual world.

Although the literary heritage of Uzbeks is known and read in Turkey thanks to the sultans of the word such as Alisher Nawâyî, the recognition of Modern Uzbek Literature among Turkish readers began to increase in the 1990s. The reader who reads the works of many Uzbek writers such as Abdulla Qadiri, Aybek, Abdulla Kahhar, Said Ahmad, Shukur Khalmirzayev, Askad Mukhtar, Tahir Malik, Nazar Esankul, Isacan Sultan in Turkish feels satisfaction by seeing the closeness, commonalities, similar appearances between the works of the writers of the two brotherly peoples through these writers.

In this paper, information will be given about the amount, nature and periodic characteristics of the stories translated from modern Uzbek literature into Turkish. Thus, it will be tried to determine the opinion of the Turkish reader about the Uzbek story tradition and the fictional approach based on the subject, hero and event in the works of Uzbek story writers. Based on the findings, the determinations and evaluations related to the proper and appropriate introduction of the modern Uzbek story and storytellers both in Turkey and in different countries of the world will be included.

Ma'lumki, XI–XIV asrlarga kelib G’arb madaniyatiga Sharqning, xususan, Eron, Vizantiya, Arab davlatlari, Hindiston, Xitoy mamlakatlari qadimgi madaniyatining boshqa xalqlar ma'naviy-madaniy hayotiga ta'siri juda katta bo'lgan. Chunki bu davrda Sharq xalqlarining qadimiy madaniyati, fani va ma'naviyati qayta uyg’onib, anchagina rivoj topgan edi. G’arbliklar  Sharqda yuz bergan birinchi, ikkinchi Uyg’onish davrlari yutuqlarini Yevropaga ko'chirib o'tdilar. Uning markazi dastlab Franstiya, keyin butun Yevropa – Ispaniya, Italiya, Germaniyaga yoyildi. Sekin-asta o'zaro adabiy aloqalar bir-biriga ijobiy ta'sir ko'rsatib, biri ikkinchisining ma'naviyatini, madaniyatini boyitdi, to'ldirdi. Mazkur maqolada shu ma'naviyatning bir namunasi bo'lgan Sharq adabiyoti durdonasi  “Ming bir kecha” asarining G’arb adabiyotiga ta'siri borasida aniq dalillar keltirilgan.

Muhammed Fuzuli (1494-1556), whose works shine like the sun in the skies of Near and Middle Eastern poetry, enlightened the entire Turkish-Islamic world. When we look at the history of classical Eastern poetry, we do not meet a second poet like Fuzuli who wrote poems in three languages: Arabic, Persian and Turkish.

Fuzuli's artistic genius created literary and cultural ties between Turkish-speaking peoples, paving the way for peoples to get closer to each other and strengthen their literary relations. His rich literary legacy had a strong influence on the literary figures of Turkish poets after him.

Fuzuli's creativity played an important role in the development of the literary relations between the people of Uzbekistan and Azerbaijan.

In this research article presented under the title of “Mevlana Lutfi's impression on Fuzili's poems”, the influence of Uzbek poet Mevlana Lutfi Harevi on Muhammad Fuzuli's creativity is analyzed.

The article analyzes the methods of symbolic representation used in the story "The Song of Kashmir", based on the ancient love epic of the people of Kashmir. In this story, the struggle of the people of Kashmir and Jammu for the independence of the country is reflected in the symbols of nature. This story, written by Uzbek writer Sharaf Rashidov, was published after the author's visit to India in 1965. The ancient culture, art and literary heritage of the Indian people, rich in legends, led to the creation of a work about love. This lyrical story has been translated into 56 languages and includes small poetic fragments.

Ushbu maqolada zamonaviy turk dramaturgiyasining taniqli yozuvchisi Turgut O‘zakmanning “Devor ortida” (“Duvarların Ötesi”) va “Oila o’chog’i” (“Ocak”) nomli dramalarida xarakter va obrazlarning yaratilishi va yozuvchining o’ziga xos mahorati haqida so’z boradi. Xarakterning tasvir vositalari va  yaratilishining ijodkor uslubiga xos xususiyatlari, uning dramada aks ettirish shakl va tamoyillari o‘rganilgan. Dramalarning g‘oyaviy-badiiy xususiyatlari, davri va qahramonlarning xarakteri yaratilishida badiiy san’at ijodkori mahorati va uslubi tahlil etilgan. Qahramonlar xarakteri ma’lum bir ma’noda asar g’oyasini aks ettirishda yetakchi va muhim ahamiyat kasb etadigan unsurlardan biri hisoblanadi.  Badiiy so’z san’atkorining tasavvur olamini, fikr va g’oyalari, o’z oldiga qo’ygan maqsadlarini qahramonlari xarakteriga mohirona yuklanishi bu maqolada dalillar orqali to’xtalib o’tiladi va tahlil qilinadi. Obraz va xarakter o’rtasidagi farq isbotlar bilan ifodalaniladi.

Мазкур мақола қиёсий характерга эга бўлиб, икки буюк адиб – эрон адабиётининг вакили Самад Беҳрангий ҳамда Америкалик ёзувчи Ричард Девид Бахнинг асарлари таҳлилига бағишланган. Уларнинг асарларини таҳлил қилиш жараёнида ғоявий ва бадиий ўхшашликларни учратиш мумкин. Хусусан, адиблар бир даврга муносиб, асарларида кўтарилган масала ҳам бир хил. Самад Беҳрангий  мамлакатда янги авлод шаклланишида катта роль ўйнади. Унинг китоблари бўйича Эрон болалари ўқишган ва ўқишмоқда, юзлаб ёш педагог ва қишлоқ ўқитувчилари унинг янги тарбия борасидаги ғояларини қабул қилишган. Ричард Бах эса ўз даврининг файласуфи, адиби сифатида танитган нарса осмон ва парвоз завқига бўлган муҳаббатдир. Бу икки адиб асарларида кўтарилган эрк ва озодлик масаласи руҳни чиниқтириш ва бардам қилишга ёрдам берадиган маърифий асарлардир.